Συγκεκριμένα, ο Σλοβάκος υπουργός οικονομικών δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων ότι τα χρήματα δεν πηγαίνουν στον Ελληνικό Λαό, αλλά στις τράπεζες. Φυσικά δεν του απήντησε κανείς από πλευράς ελληνικής κυβερνήσεως ή των συνοδοιπόρων της (ΛΑ.Ο.Σ.-Ντόρα) στο ΔΝΤ. Το αληθές της δηλώσεως του Σλοβάκου υπουργού ήλθε να επιβεβαιώσει δήλωση διεθνούς οικονομικού οίκου καθώς και δημοσίευμα του εντύπου της γνωστής Μπλούμπεργκ. Πιο αναλυτικά:
Μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο Μίκουλας Ντζουρίντα υποστήριξε πως η βοήθεια προς την Ελλάδα, δεν είναι τίποτα άλλο από ένας «ευφημισμός».
«Η βοήθεια προς την Ελλάδα είναι ένας ευφημισμός. Πρόκειται για τη διάσωση των κερδών των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εμπορικών τραπεζών. Αυτά τα χρήματα ρέουν προς τα πιο αδύνατα κοινωνικά στρώματα στην Ελλάδα; Ρέουν προς τις ευρωπαϊκές ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες», είπε ο σλοβάκος υπουργός. Πρόκειται στην πραγματικότητα, όπως είπε, για μια «αλληλεγγύη των ανθρώπων που εργάζονται τίμια και πληρώνουν φόρους, προς τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες, για να μπορέσουν αυτές να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται με ανεύθυνο τρόπο».
Η επιβεβαίωση ότι όλα γίνονται για τις Τράπεζες
«Πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας θα προκαλούσε την κατάρρευση των τραπεζών με μεγάλη έκθεση σε κρατικά ομόλογα», δηλώνει ο Konrad Becker, χρηματοοικονομικός αναλυτής στη Merck Finck & Co. Προσθέτει δε πως μια χρεοκοπία οποιασδήποτε ευρωπαϊκής χώρας θα οδηγούσε σε πλήρη απώλεια της εμπιστοσύνης στις τράπεζες. «Εάν οι επενδυτές δεν είναι πρόθυμοι να επενδύσουν σε τράπεζες πλέον, τότε πολλές τράπεζες θα καταρρεύσουν εντός μηνών και όχι ετών». Όπως επισημαίνει το περιοδικό Bloomberg Markets στην έκδοση του Οκτωβρίου, η νέα ανησυχία σχετικά με το πόσο ευάλωτες είναι οι τράπεζες της περιοχής, έρχεται καθώς οι πολιτικοί και οι ρυθμιστικές αρχές ανυπομονούν να ανακοινώσουν την πρόοδο στην «διόρθωση» του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος, σχεδόν δύο χρόνια μετά από την κατάρρευση της πιστωτικής αγοράς.”
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι στις πλάτες του Ελληνικού λαού παίζεται ένα σκληρό καπιταλιστικό παιχνίδι, το οποίο δεν έχει σκοπό την ευημερία του, αλλά να μη χρεοκοπήσουν οι τράπεζες και όταν λέμε τράπεζες δεν εννοούμε μόνον τις ενταύθα, αλλά γενικά το τραπεζικό σύστημα με το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένες και οι ενταύθα, δήθεν ελληνικές τράπεζες.