Ολο ένα εντονότερα ακούγονται οι φήμες το τελευταίο διάστημα σχετικά με τη δυσαρέσκεια του προέδρου της “Coca Cola – Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεων” και μόνιμου θαμώνα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, κ. Γ. Δαυίδ, για τα νέα φορολογικά μέτρα, που έχουν ως αποτέλεσμα την πίεση των μετοχών του Ομίλου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, το Δ.Σ. του Ομίλου επεξεργάζεται σχέδιο μεταφοράς δραστηριοτήτων στο εξωτερικό, κάτι που σημαίνει κλείσιμο των μονάδων παραγωγής στην Ελλάδα και ανεργία για τους εργαζόμενους. Όταν αναφερόμαστε στην “Coca Cola – 3E”, μιλάμε για έναν οικονομικό κολοσσό, που αποτελεί τον βασικό εμφιαλωτή της μητρικής «Coca-Cola Company» στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Ανατολική Ευρώπη, στη Ρωσία και στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, στα Βαλκάνια και στη Νιγηρία,
ο οποίος είναι εισηγμένος στα Χρηματιστήρια Αθηνών, Νέας Υόρκης και Λονδίνου. Η εταιρεία διαθέτει 7 εργοστάσια εμφιαλώσεως ανά την Ελλάδα και απασχολεί περίπου 2.500 εργαζόμενους, ενώ ο Όμιλος Δαυίδ, μέσω επενδυτικών οχημάτων, συμμετέχει στην διοίκηση αρκετών ακόμα γνωστών επιχειρήσεων (ΚΑΤΣΕΛΗΣ, ΑΕGEAN, AΛΛΑΤΙΝΗ, ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ, ΤΣΑΚΙΡΗΣ, ΙΝΤΕΑΛ).
Όσο για την αναμφισβήτητη ανάπτυξη και ηγεμονία της “Coca Cola – 3E” στον κλάδο της, αυτή επιτεύχθηκε με την εισαγωγή των πιο σκληρών προτύπων εντατικοποίησης εργασίας και παραγωγής, από την μητρική πολυεθνική, αλλά και με την σταδιακή εξαγορά ολόκληρου του εγχώριου κλάδου των βιοτεχνιών παραγωγής αναψυκτικών.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τα νέα φορομπηχτικά μέτρα αποτελούν βραχνά για την αγορά, την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Αυτό είναι κάτι το οποίο το έχουμε αναλύσει διεξοδικά το τελευταίο διάστημα. Εαν όμως αυτά τα μέτρα είναι τόσο “δυσβάστακτα” για μια εταιρεία που απολαμβάνει υπερκέρδη για δεκαετίες, για έναν πολυεθνικό οικονομικό κολοσσό και για έναν Όμιλο, του οποίου το χαρτοφυλάκιο μπορεί να συγκριθεί με το ΑΕΠ ολόκληρης της χώρας, τότε αλήθεια ποιά είναι η μοίρα του Έλληνα εμπόρου και επιχειρηματία, που δεν μπορεί καν να διανοηθεί να συγκριθεί με αυτά τα μεγέθη; Κι αν ο Δαυίδ και η Coca Cola έχουν τη διαπραγματευτική ικανότητα να εκβιάσουν ευνοϊκές πολιτικές αποφάσεις ή να τα μαζέψουν και να φύγουν για φορολογικούς παραδείσους, ποιό είναι το μέλλον των εργαζομένων;
Απλοϊκές απαντήσεις και εύκολες λύσεις δεν έχουμε για να δώσουμε, αλλά τουλάχιστο έχουμε εντοπίσει την ρίζα της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης και της ισοπέδωσης των Εθνών και της Λαϊκής Κοινότητας στην Παγκοσμιοποίηση της αγοράς και του κεφαλαίου. Αντίσταση στην Παγκοσμιοποίηση σημαίνει Εθνικό κράτος. Ένα κράτος με στόχο την αυτάρκεια στην παραγωγή, όπου τα κέρδη τριμήνου δεν θα αποτελούν το μοναδικό και κύριο κριτήριο του εργασιακού μέλλοντος των Ελλήνων.
ΕΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
